Het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) heeft twee vangletselboetes vernietigd. Anders dan tot nu toe, heeft het CBb vandaag beslist dat de controlemethode van de NVWA onvoldoende bewijs oplevert van vangletsel. Hiermee komt er een einde aan de omstreden vangletselboetes. "Dit is een overwinning voor de hele sector," zegt Jan Brok die zijn schouders onder deze zaak zette.
Het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) heeft de methode van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) om vangletsel bij kuikens vast te stellen opnieuw beoordeeld. Anders dan tot nu toe, heeft het CBb dinsdag 29 april beslist dat deze methode onvoldoende bewijs oplevert van vangletsel.
Ook de manier van tellen van het letsel en het rapporteren door de toezichthoudend dierenartsen schieten tekort. Het CBb komt tot deze beslissing omdat niet is uitgesloten dat het letsel op een ander moment in de keten van achtereenvolgens vangen, transport en slachten van de kuikens is ontstaan, dan bij het vangen.
Methode NVWA
De minister van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur had boetes opgelegd aan pluimveehouders omdat bij het vangen van de kuikens op de pluimveebedrijven, dus vóór het transport, meer dan 2 procent van de kuikens letsel had opgelopen. Toezichthoudend dierenartsen van de NVWA controleren op dit zogenoemd vangletsel in het slachthuis en doen dit volgens de methode die de NVWA daarvoor heeft ontwikkeld. Deze methode houdt onder meer in dat die dierenartsen bloedingen van drie centimeter en groter met een donkerrode tot paarse kleur bij de geplukte karkassen van de kuikens aan de slachtlijn tellen.
De minister had betoogd dat deze methode voldoet als bewijs voor vangletsel en als grondslag voor een boete. De pluimveehouders hadden aangevoerd dat dit niet het geval is, omdat de bloedingen die worden geteld ook tijdens het transport naar het slachthuis of op het slachthuis kunnen zijn ontstaan.
Niet wetenschappelijk gevalideerd
Het CBb heeft nu beslist dat de minister onvoldoende heeft onderbouwd dat de bloedingen die de toezichthoudend dierenartsen tellen, door het vangen zijn veroorzaakt. De methode van de NVWA is namelijk gebaseerd op aannames over de kleur en grootte van bloedingen en is niet wetenschappelijk gevalideerd. De waarnemingen van de toezichthoudend dierartsen laten daarom ruimte voor twijfel of sprake is van vangletsel of dat de bloedingen tijdens transport of op het slachthuis zijn ontstaan. De pluimveehouders krijgen daarin gelijk. Daarbij komt dat pluimveehouders geen reële mogelijkheid hebben om zich te verdedigen tegenover vermeend vangletsel vanwege de manier waarop de toezichthoudend dierenartsen hun waarnemingen doen en rapporteren. Het CBb heeft daarom de boetes herroepen, waarmee ze van tafel zijn.
Deze uitspraak is definitief, het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) is de eindrechter in deze zaak.
Tekst: Pluimveeweb/Jan Brok/Pluimvee – Bron: Pluimveeweb/Jan Brok – Foto: Shutterstock